Ahobila Mahaathmyam

பத்தாம் அத்தியாயம்

மகரிஷிகள் கூறுகின்றனர் - "பிரம்மபுத்திரரான நாரத பகவானே! நீர் து வைாயில் பகவாசினியின் கதையை விஸ்தாரமாக கூறினீர். நாங்களும் மிக்க சிரத்தையுடன் இந்த சரிதத்தை கேட்டோம். ஸ்ரீமந்நாராயணனை சொல்லுவதிலேயே பிரதான கருத்துக்கொண்ட இந்த சரிதங்கள் கேட்பவருடைய செவிக்கு அமிழ்தம் போன்றவை. இனி உங்களிடம் ஒரு விஷயத்தை கேட்க விரும்புகிறோம். அதாவது மோக்ஷத்தை அடைவதற்கு வழி என்ன என்பதை நிர்ணயித்து எங்களுக்கு கூற வேண்டும். கர்மயோகம், ஞான யோகம், பக்தியோகம் என்று சொல்லக்கூடிய உயர்ந்த தர்மங்களில் எவனுக்கு அதிகாரம் இல்லையோ அவன் மோக்ஷத்தையடைய வழி என்ன என்பதைக் கிருபை கூர்ந்து அருள வேண்டும். அவர்களும் மோக்ஷத்தையடைய வழி என்ன என்பதை அறிந்துகொண்டு அதன்படி நடந்து கொள்ள ஸெளகர்யமாக இருக்கும்.

ஸ்ரீநாரதர் கூறுகிறார் - இந்த யுயம் கலி யுகம், கிருத யுகம், திரேதா யுகம், துவாபர யுகம் என்று சொல்லக் கூடிய மூன்று யுகங்களில் மனிதர்கள் மனத்தை அடக்கி ஆண்டு வந்தனராகையால், மனம் சஞ்சலமின்றி கர்மாதி யோகங்களில் நிலை பெற்றிருந்தது. கண்டு, கேட்டு, உற்று, மோந்து உண்டு உழலும் ஐங்கருவிகளும் அடக்கப்பட்டிருந்தன. மனிதனுக்கு ஆஸ்திக்யம் வளர்ந்திருந்தது. ஆகையால் சாஸ்திரங்களில் கூறப்படும் கர்மங்களில் அதிகமான நம்பிக்கை வளர்ந்திருக்கிறது. ஆக, கர்ம யோகாதிகளில் அனைவரும் அதிகாரம் பெற்றிருந்தனர். இப்பொழுது கலி வந்துவிட்டது. அதனால் ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் தோஷம்தான் புலப்படுகிறது. மனமும் சஞ்சலமுற்று தர்மங்களில் நிலை பெற வில்லை. இந்திரயங்களை அடக்க இக்கால மக்கள் சக்தியற்றவர்கள். இந்திரியங்களை அடக்க இக்கால மக்கள் சக்தியற்றவர்கள். நம்பிக்கையும் குறைந்து விட்டது. எனவே அதிகாரமற்று இருக்கின்றனர்.

ஆகையால், பகவானுடைய மூர்த்தியை அடைய வேண்டுமானால் அவனுக்கு பணிவிடை செய்ய வேண்டும். அதுதான் லகுவான உபாயம். கர்மயோகம், ஞானயோகம் என்றாற்போல் இது ஒரு கிரியா யோகம். இந்த யோகம் முக்தியை அளிக்கக்கூடியது. இதை செய்யும் விதத்தையும் கூறுகிறேன். மகாவிஷ்ணுவின் பூஜையை செய்ய வேண்டும். முதலில் நீராட வேண்டும். பிறகு நித்யகர்மாநுஷ்டாநங்களை செய்து முடித்துக் கொள்ள வேண்டும. அதன் பிறகு ஆலயத்திற்கு சென்று மனத்திற்கு பிடித்தமான புண்ணிய தீர்த்தங்களை கொண்டு பகவானுக்கு அபிஷேகம் செய்து வைக்க வேண்டும். மகாலக்ஷ்மிக்கு இருப்பிடமான சந்தம் முதலிய நறுமணப் பொருள்களை கொண்டு உபசரிக்க வேண்டும். உயர்ந்த பட்டாடைகளை சாத்த வேண்டும். கிரீடம், மகுடம், கர்ண பூஷணம் வலயம் முதலிய ஆபரணங்களை கொண்டு அலங்கரித்தல் வேண்டும். சுத்தமான பக்ஷ்யங்களை நிவேதனம் செய்ய வேண்டும். மங்களகரமாயும் மனத்தை கொள்ளை கொள்ள கூடியவையுமான பாடல்களாலும் நாகஸ்வரங்களாலும் பகவானுக்கு ஸந்தோஷத்தை உண்டு பண்ண வேண்டும். தசாங்கம் முதலிய தூபங்களை ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும்.

இம்மாதிரி பகவானுக்கு பிரியமான போக்யங்களை கொண்டு ஆராதிக்க வேண்டும். பிறகு, பக்திபூர்வமாக எம்பெருமானை வணங்க வேண்டும். இதுதான் விஷ்ணு பூஜையாகும். காந்தர்வ சாஸ்திரத்தில் சொல்லப்பட்டபடி உயர்ந்த ராகங்களை கொண்ட காடல்களை பாடினால் எம்பெருமானுடைய மனம் ஸந்தோஷமடையும். இறைவனிடத்தில் மனத்தை செலுத்தி உத்தமமான கானத்தை பாடவேண்டும். நம்பிக்கையுடனும் ஆஸ்தையுடனும் கூடி பகவானுடைய சுபமான அவதாரக் கதைகளை மகான்கள் சொல்லக் கேட்க வேண்டும். ஹரியினிடத்தில் நமது ஸர்வ சொத்துக்களையும் ஆத்மாவையும் ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். பகவானுக்காகவே செய்யும் வேலையெல்லாம் தர்மமாகிறது. மற்றவையெல்லாம் அதர்மமே. எம்பெருமானிடத்தில் தன் ராஜ்யம் அனைத்தையுமே ஸமர்ப்பித்துவிட வேண்டும்.

சிறந்த முனுவர்களே! இங்கு மகான்கள் பழமையானதோர் இதிஹாஸத்தை கூறுகின்றனர். யுவநாச்வனின் புத்திரனான மாந்தாதா என்பவன் மிக்க பராக்கிரமமுடையவன். சக்ரவர்த்தி என்ற பெயர் பெற்றவன். நீண்ட கையையுடைய அவன் ஏழு தீவுகளையுடைய பூமியை ஆண்டு வந்தான். சூரியன் எவ்வளவு பரப்பு வரை உதிக்கிறானோ, பூமி எவ்வளவு பரப்பு உள்ளதோ, அவ்வளவு பரப்பு யுவநாச்வனின் புத்திரனான மாந்தாதாவின் ராஜ்யம். அவன் ஒரு சமயம் தன் மனைவியுடன் வசிஷ்டரின் ஆச்ரமத்தை அணுகி அவரிடம் கூறினான். "எங்களுக்கு எவ்விதத்திலும் குறைவே இல்லை. ராஜ்யத்தை நன்கு பரிபாலித்து வருகிறோம். ஏழு தீவுகளுடன் கூடிய பரந்த பூமிக்கே அரசனாக இருக்கிறேன். என் செல்வத்திற்கு அளவே இல்லை. இப்படி அளவற்ற செல்வம் அண்டானதற்கு காரணம் என்ன?" என்று கேட்டார்.

வசிஷ்டர் சொன்னார். அரசனே! நீ முற்பிறவியில் வேளாளஜாதியில் பிறந்தவன். பிறரை ஹிமஸிப்பதிலேயே கருத்துடையவனாக இருந்தாய். இந்த அழகிய நீண்ட கண்களை உடைய உன் பாரியை முன்பிறவியிலும் உனக்கே மனைவியாய் இருந்தாள். உனக்கு அடங்கி நடந்தவள். உன் அபிப்ராயத்துக்கு இணங்கியவள். பதிவிரதை. உனக்கு பணிவிடை செய்பதில் ஊக்கமுடையவள். வாஸுதேவருடைய கோவிலில் தினந்தோறும் நீ பணிவிடை செய்து வந்தாய். விளக்குமாற்றை வைத்துக் கொண்டு சுத்தி செய்யும் பணியில் ஈடுபட்டிருந்தாய். உன் மனைவியான இவள் உன் மனத்தை பின் தொடர்ந்தவளாய், தினந்தோறும் காலையிலும் மாலையிலும் கோவிலில் தண்ணீர் தெளிப்பது, மெழுகுவது, கோலமிடுவது முதலிய பணிகளில் ஈடுபட்டிருந்தாள். இப்படி தினமும் நீங்கள் இருவரும் எம்பெருமான் ஆலயத்தில் தொண்டு செய்யும் பணியில் ஈடுபட்டிருந்தபடியால் உங்களுக்கு பகவானிடத்தில் பக்தி ஏற்பட்டது. அதன் மூலம் பகவானை வணங்கி ஸ்துதி முதலியவை செய்துகொண்டு அவன் மயமாகவே ஆகவிட்டீர்கள். இப்படி இருந்தபடியால் உங்களது பாவங்கள் உங்களை விட்டு அகன்றன. மேலும், நீங்கள் இரவில் படுத்து உறங்கும்போது ' விஷ்ணுவிடத்தில் பணிவிடை செய்ய வேண்டும், பூஜை செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டே இருந்தீர்கள் எப்படி விடியற்காலை வரப்போகிறது? கோவிலுக்கு செல்ல வேண்டும், தண்ணீர் தெளித்து விளக்குமாற்றால் பெருக்கி சுத்தம் செய்ய வேண்டும்' என்றெல்லாம் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தீர்கள். இப்படி அனவரதம் இறைவனையும் அவனிடத்தில் செய்ய வேண்டிய தொண்டுகளைப் பற்றியுமே நினைத்து கொண்டிருந்தபடியால், பாவநோய்கள் தாமாகவே விட்டகன்றன. மனமும் பரிசுத்தமாயிற்று. விச்வாஸத்துடன் நினைக்கப்பட்ட பகவானால் எல்லா பாவங்களும் உங்களிடமிருந்து விலக்கப்பட்டன. எவனொருவன் பகவானையே நினைத்துக் கொண்டு உறங்கும் சமயத்திலும் அவனிடத்தில் செய்ய வேண்டிய பணிவிடைகளை தியானம் செய்கிறானோ அவன் ஒரு யோகத்தை செய்தவனாகிறான். ஸம்மார்ஜனம் முதலிய தொண்டை செய்வது அதைக்காட்டிலும் சிறந்தது.

ஒரு சமயம் நீ உன் மனைவியுடன் கோவிலில் கைங்கர்யம் செய்து கொண்டிருந்த போது, குரு தேசத்தில் பிறந்த ஸெளன வீரன் என்ற ேஅரசன் அங்கு வந்தான். அவனையும் அவனுடன் வந்த பெருத்த சைனியங்களையும் அனேக யானைகளையும் நீ கண்டாய். இப்படி பெருத்த செல்வத்துடன் கூடியவனும், பலவிதமான ஆபரணங்களை அணிந்தவனும், பல பிரியமான மனைவியரால் சூழப்பட்டவனும், பிஷ்பமாலை, சந்தனம் முதலியவற்றால் அலங்கரிக்கப்பட்டவனுமான அந்த அரசனைக் கண்டதும் அவனிடம் போல் உன்னிடம் ஆசை உண்டாயிற்று. அதாவது அவனைப் போல் நாமும் செல்வம், புகழ். சதுரங்கபலம், மாடமாளிகை, அழகிய மனைவி முதலிய ஐச்வர்யங்களோடு கூடிய ஓர் அரசானாக இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் உண்டாயிற்று. இந்த எண்ணத்துடன் ஸகல விதமான ஆனந்தத்தை தரக்கூடிய இறைவனுக்கான தொண்டுகளை செய்துகொண்டு வந்தபடியால் உன் மனோரதம் பூர்ணமாக வேண்டும் என்று ஸர்வேச்வரன் நினைத்தான். அதன்படியே இந்த பிறவியைக் கொடுத்து ஸகலவிதமான ஐச்வர்யத்தையும் தந்தருளினான். அதனால்தான் நீ ஸார்வபெளமனாக விளங்குகிறாய்.

மேலும் அதே ஆலயத்தில் ஒரு சமயம் எம்பெருமானுடைய குத்துவிளக்கு குறைந்த ஜ்வாலையுடன் குன்றிய ஒளியுடன் எரிந்து கொண்டிருந்தது. அதனால்தான் கோவிலில் பிரகாசம் குறைவாய் இருந்தது. தைலமும் இல்லாமலிருந்தது. அதைக் கண்ட நீ உன் உணவை சமைப்பதற்காக வைத்திருந்த எண்யெயை விளக்கில் ஊற்றினாய். உன் மனைவியும் அதைக்கண்டு தன் உத்தரீயத்தின் நுனியை கிழித்து திரியாக சமைத்து விளக்கில் வைத்து நன்றாக ஜ்வாலையுடன் எரியும்படி செய்தாள். இப்படி செய்தமையால் உன் மனைவிக்கு அழகும் சாந்தியும் மேனியில் ஒளியும் அதிகமாக உண்டாயின. உனக்கும் எல்லா அரசர்களுடைய மனத்தை கொள்ளை கொள்ளக்கூடிய அழகும் ஐச்வர்யமும் உண்டாயின.

அரசனே! ஜனார்த்தனனை ஆராதித்து எவன் எந்த பதவியை அடையவில்லை? ஆகையால் நீ முற்பிறவியில் வேளாளனாக பிறந்து விஷ்ணு கோவிலில் கைங்கரியத்தில் ஊற்றமுடையவனாய், தன் மயனாய் இருந்தபடியால் லோகோத்தரமான பெருமையை பெற்றாய். நீ கைங்கர்யம் செய்யும்போது சிரேஷ்டனான அரசனாக இருக்க வேண்டுமென்று காம்யபலனை விரும்பினாய். எவன் ஒருவன் பலனையே விரும்பாமல் பக்தனாக இருந்து விஷ்ணு பூஜை' எப்போதும செய்கிறானோ மனத்தை வேறு விஷயங்களில் ஈடுபட செய்யாமல் பகவானிடத்தில் நிலைக்க செய்கிறானோ, அவன் அடையும் பலன் வாக்குக்கும் மனத்துக்கும் எட்டாதது.

மேலும், நீ இவ்வளவு ஐச்வர்யத்தோடு கூடினவனாய் பகவானிடத்தில் மனத்தை செலுத்தி அவனுக்கு பணிவிடைகளை செய்துகொண்டிரு. உன் சக்தியை அதிக்ரமித்து ஆராதித்து வந்தால் எவ்வித கவலையும் ஏற்படாது. புஷ்பங்களாலும் தூபங்களாலும் தீபங்களாலும் வஸ்திரம் சந்தனம் முதலியவற்றினாலும் மற்றும் இம்மாதிரியான உபசாரங்களாலும் அச்யுதனை ஆராதித்து வா, மிக்க ஐச்வர்யத்தை பெற்றிருந்தும் முற்பிறவியில் செய்த ஸம்மார்ஜனம் முதலிய தொண்டுகளை நிறுத்தாமல் செய்து வா. உன் விருப்பங்ளெல்லாம் நிறைவேறும். கிடைக்காதது என்பது ஒன்றும் இல்லை. ஜகத்துக்கு காரண பூதனான வைகுண்டத்தில் பணிவிடை செய்தவன் எவனும் கஷ்டப்பட்டதில்லை. மணமுள்ள சந்தனம், கற்பூரம் தசாங்கம் தேன் குங்குமப்பூ வஸ்திரங்கள் உயர்ந்த புஷ்பங்கள், உயர்ந்த பக்ஷணங்கள், நெய், பால் முதலியவற்றினால் செய்யப்படும் அபிஷேகம், கீதம் நிருத்தம், வாத்தியம் முதலியவற்றை கொண்டு பகவானை உகப்பிக்க வேண்டும். உயர்ந்த நாட்களில் உத்ஸவங்களை செய்து வைக்க வேண்டும். விரத தினங்களில் விரதம் ருந்து இரவில் தூக்கமின்றி பஜனை செய்ய வேண்டும். இதனால் பகவான் சந்தோஷமடைவான்.

இப்படி பக்திபூர்வமாக ஆஸ்தையுடன் சிரத்தையுடனும் பகவானை ஆராதித்து வந்தால் இகலோகத்தில் அளவற்ற ஐச்வர்யத்தை பெற்று, இறுதியில் மோக்ஷ ஸாம்ராஜ்யத்தை பெறுவான். பகவான் அவனிடம் ஸந்தோஷமடைந்து தன் பதத்தையே கொடுத்துவிடுவான்.

இவ்வாறு நாரத மகரிஷி, யுவநாச்வனின் குமாரனான மாந்தாதாவின் கதையை கூறிவிட்டு மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன் தமது ஆச்ரமத்தை அடைந்தார்.

மகரிஷிகள் இந்த கலியுகத்தில் கர்மயோகம், ஞானயோகம் முதலிய வழிகளில் சக்தியற்றவர்கள். பகவானை எளிதில் அடைய வழி ஏதாவது உண்டா?" என்று நாரத முனிவரை பணிந்து கேட்க, அவர் "மாந்தாதா என்ற அரசனுக்கு இவ்விஷயத்தில் ஸம்சயமற வசிஷ்ட மகரிஷி தேவாலயங்களில் மிக்க மகிழ்ச்சியுடனும், சிரத்தையுடனும் பக்தியுடனும் பணிவிடைகளை செய்து வந்தால் பெரும் ஐச்வர்யத்தையும் சுலபமாக மோக்ஷத்தையும் அடையலாம் என்று உபதேசம் செய்து தமது ஆசிரமத்துக்குள் சென்று விட்டார்" என்று மகரிஷிகளுக்கு மாந்தாதாவுக்கும் விசிஷ்ட மகரிஷிக்கும் நிகழ்ந்த ஸம்வாதத்தை கூறியருளினார்.

மேலும் நாரதர் மகரிஷிகளை பார்த்து கூறத் தொடங்கினார் -- கேசவனுடைய ஆலயத்தில் எவ்வளவு தூசிகள் இரக்கின்றனவோ அவ்வளவையும் துளியும் விடாமல் விளக்குமாற்றினால் சுத்தம் செய்ய வேண்டும். இப்படி ஸம்மார்ஜனம் செய்வதனால் தூசிகள் வெளித்தள்ளப்படுகின்றன. எவ்வளவு தள்ளப்படுகின்றனவோ அவ்வளவு வருஷ காலம் ஸ்வர்க்கலோகத்தில் ஸுகமாக இருப்பான். அந்த பணியை செய்பவன் தெவாலயத்தை கோமயத்தை கொண்டு மெழுகுபவனும், விள்குமாற்றை கொண்டு பெருக்குகிறவனும் ஒரு போதும் யமனை காணமாட்டார்கள். அவர்கள் மட்டுமின்றி அவர்களின் குலத்தில் பிறந்தவர் எவரும் யமனை பார்க்கமாட்டார்கள். இப்படி பணிவிடை செய்பவர்களை நெருங்க யமதர்மராஜனும் அஞ்சுவான். மெதுவாகவும் பகவானை மனத்தில் தியானித்துக் கொண்டும், மிருதுவான விளக்குமாற்றை கொண்டு மிருஷ்ணனுடைய ஆலயத்தை சுத்தம் செய்ய வேண்டும். அப்படி சுத்தம் செய்யும் போது எறும்பு, ஈ முதலான ஜந்துக்களுக்கு தீங்கு நேராமல் பார்த்து கொள்ள வேண்டும். இவ்விதம் பணி செய்பவன் சந்திராயண விரத பலனை அடைவான்.

இம்மாதிரி ஒரு பக்ஷம் (15 நாள்) இந்த பணிவிடையை செய்பவன் அக்னிஷ்டோமம் என்னும் வேள்வியை செய்வதனால் உண்டாகும் நற்பலனை பெறுவான். இரண்டு பக்ஷம் (ஒரு மாதகாலம்) இந்த பணிவிடையை செய்பவன், வாஜபேயம் என்னும் வேள்வியின் பயனை அடைவான். ஒரு ஸம்வத்ஸரம் (ஒரு வருஷகாலம்) தொடர்ந்து விடாமல் ந்த பணியை செய்பவன் அச்வமேத யாகத்தில் பயனை பெறுவான். எப்பொழுதும் தன் உயிருள்ள வரையில் இந்த பணியை இடைவிடாமல் பக்தியுடன் சோம்பலின்றி செய்து வரும் ஒருவன். விஷ்ணு லோகத்தில் கோடிக்கணக்கான யுகங்கள் சுகமுடன் வாழ்வான், பிறகு நான்கு வேதங்களையும் ஓதியவனாகவும், ஸெளந்தர்யம் உள்ளவனாகவும், ஸர்வ குணங்களுடன் கூடியவனாகவும் உள்ள அரசனாகப் பிறப்பான்.

தான் ஜீவித்தருக்கும்வரை ஒரு மனிதன் உயர்ந்த இந்த பணியை விஷ்ணுவின் ஆலயத்தில் செய்வானானால் லட்சக்கணக்கான பல புண்ணிய ஜன்மங்களில் பிறந்து பெறக்கூடிய உயர்ந்த பகவத்ஞானத்தை எளிதில் அடைவான். 'பஸூநாம் ஜன்மநாம் அந்தே ஜ்ஞானவான் மாம் ப்ரபத்யதே' என்கிற ரீதியில் பிரம்ம ஞானத்தை பெற்று பகவானை அடைவான். விஷ்ணு கோயிலில் திடமான நம்பிக்கையுடனும், பணம் செலவாகிவிடுகிறதே என்ற எண்ணமின்றியும் எவனொருவன் பகவானை பிரதிஷ்டை செய்கிறானோ வேன் வைகுண்டத்தை அடைவான். மீண்டும் பூலோகத்தை அடையாவண்ணம் அங்கேயே சுகமாக வாழ்வான்.

மேலும் சிற்ப சாஸ்திரத்தில் சொல்லப்பட்டுள்ள விதியின்படி, லக்ஷணங்களோடு கூடியதாக ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹனுடைய பிம்பத்தை செய்பவனும் செய்து வைப்பவனும் பாவங்களை விட்டு விஷ்ணுபுரத்தில் வசிப்பான்.

மகரிஷிகளே! எவனொருவன் மக்களுடைய கஷ்டத்தை போக்கக்கூடிய பகவானை முறைப்படி பிரதிஷ்டை செய்கிறானோ அவன் விஷணு லோகத்தைவிட்டு கீழிறங்கமாட்டான். அவனுடைய இறங்குதலை த்ரிலோக ஸஞ்சாரியான நானும் அறியமாட்டேன். எல்லா தேவதைகளாலும் போற்றப்படக்கூடியவன் பகவான் ஒருவனே. அவன்தான் மஹாவிஷ்ணு. இந்த பெருமையை பெற்ற மஹாவிஷ்ணுவை புதிதாக நிர்மித்த ஆலயத்தில் பிரதிஷ்டை செய்பவன் ஸ்தாவரம் ஜங்கமம் என்று சொல்லக்கூடியவை எல்லாவற்றையும் பிரதிஷ்டை செய்பவனாவான். அதாவது செடி கொடி மரம் முதலியவற்றை வைத்து நீரூற்றி வளர்ப்பதனால் உண்டாகும் பலனையும், பசு முதலிய விலங்குகளையும், உற்றார் உறவினர் மற்றும் உள்ளவர்களையும் போஷிப்பதனால் உண்டாகும் பலனையும், பெறுவான். மகாவிஷ்ணு ஸர்வ அந்தர்யாமி, அவனுடைய உடல்கள் மற்றவையான ஜங்கம ஸ்தாவரங்கள் அவனை நாம் பூஜிப்பதானால் எல்லோரையும் பூஜித்ததாக முடியும். அவன் திருப்தி அடைந்தால் திருப்தனான பகவான், எல்லோருக்கும் திருப்தியை உண்டு பண்ணுவான். ஆக தேவாலயத்தில் பகவானை பிரதிஷ்டை செய்து பூஜித்தோமேயானல் அனைவரையும் பூஜித்த பலன் கிடைக்கும். இதில் எனக்கு ஸம்சயமில்லை.

முனிவர்களே! மேலும் சொல்கிறேன். கேண்மின். தேவாலயங்களில் பிரதிஷ்டை செய்வதற்காக அழகான பிரதிமை (பிம்பம்) செய்யப்படுகிறது. அது மரத்தால் செய்யப்படலாம், தங்கம், வெள்ளி, தாமிரம் முதலிய உலோகங்களாலும் செய்யப்படலாம். சிலையினாலும் செய்யப்படலாம். மண்ணாலும் செய்யப்படலாம். இப்படி செய்பவன், மாத்ரு வம்சம், பித்ரு வம்சம், தன் மனைவியின் வம்சம் இவர்களுடைய இருபத்தொரு தலைமுறையில் உள்ளவர்களை உஜ்ஜீவிக்கச் செய்கிறான். இவ்வாறு மாத்ரு-பித்ரு ஈச்வசுர வம்சங்களுக்கு உஜ்ஜீவனம் கொடுப்பது மட்டுமல்லாமல் தானும் விஷ்ணு லோகத்தில் எல்லோராலும் போற்றப்படுகிறான். சமுத்திரங்களுக்கு ஒரு சமயம் அழிவு உண்டு. இமயமலையும் ஒரு நாள் சிதறிவிடும். விஷ்ணு லோகத்திற்கு அழிவு என்பது எப்போதும் நேராது. ஆக, நாரயணனை அடைந்தவர்கள் அளவற்றதுமான இன்பக்கடலில் மூழ்கி ஆனந்திப்பர்.

ஹே மஹரிஷிகளே! கெளதுகம் எனப்படும் பிம்பம் பகவானுடைய சரீரத்தை அம்ருதம் என்று சொல்வார்கள். அதுவே பிம்பம் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. அதற்கு மந்த்ரங்களை சொல்லி பிரதிஷ்டை செய்தபிறகு ப்ராணன் ஏற்பட்டுகிடுகிறது; அத்தகைய ப்ராணன் உள்ள அம்ருதமயமான பிம்பத்தைத்தான் கெளதுகம் என்று வழங்குவர். நான்முகன் கடவுள் முன்பு லோகங்களை ஸ்ருஷ்டித்தார். எதற்காக? அதன் மூலமாக கெளதுகத்தை உண்டு பண்ணவே. தங்கம் வெள்ளி, தாமிரம் இவை கெளதுகத்துக்கு காரணமானவை. சுத்த ஸ்படிகமணிபூப்ருத் ப்ரதிபடம்' என்றார் ஸ்வாமி தேசிகன். தாமிரத்தால் செய்யப்பட்ட பிம்பத்தைக்காட்டிலும் ஆயிரம் மடங்கு உயர்ந்தது வெள்ளியால் செய்யப்பட்டது. அதைக்காட்டிலும் பத்தாயிரம் மடங்கு உயர்ந்தது தங்கத்தால் செய்யப்பட்ட பிம்பம். லோஹமயமான கெளதுகம் எந்த தேவாலயங்களில் இல்லையோ, அதாவது மண்ணாலேயோ தாருவாலேயோ பிம்பம் இருந்தால் அந்த ஆலயங்களில் லோஹமயமான பிம்பத்தை பிரதிஷ்டை செய்து வைப்பவன் உயர்ந்த புண்ணியசாலி. பெருத்த பாக்கியத்தை செய்தவன்; உயர்ந்த பதவியை பெறுவான். மறுபடியும் பூமியில் பிறந்து அல்லலுறமாட்டான். பகவானுடைய ஸ்ம்ருதியே அவனிடத்தில் நிலைத்திருக்கும்.

எம்பெருமானின் பிரதிமையை பிரதிஷ்டை செய்தவன் தன் குலத்தில் இதுவரையில் கல்பம் ஆரம்பித்து உண்டானவர்களும் இனி உண்டாக போகிறவர்களும் உஜ்ஜீவிக்குபடியான காரியத்தை செயதவனாகிறான். எவர் விஷ்ணுவின் கோயிலை கட்டுகிறாரகளோ வேர்களின் குலத்தில் பிறந்த அனைவருமே எப்பொழுதும் யமனாலும் யமதூதர்களாலும் காணப்பட மாட்டார்கள்.

எபனோருவன் விஷ்ணுவின் தேவாலயத்தை மரங்களாலும், கற்களாலும், மருந்தாலும் அமைக்கிறானோ அவனுடைய மாகாத்மியம் அளவற்றது. நம்மால் புகழத்தக்கது. காதுகளால் கேட்கத்தக்கது. தினந்தோறும் யாகயஜ்ஞங்களை செய்பவன் எவ்விதமான உயர்ந்த பலனை அடைகிறானோ அந்த பலனை விஷ்ணுவின் ஆலயத்தை ஸ்தாபிப்பவனும் அடைவான் என்று நாரத மகரிஷி கூறினார்.

இங்கு க்ஷேத்திரங்களுக்குள் மிகவும் உத்தமமான வராக க்ஷேத்திரம் என்ற ஒரு க்ஷேத்திரம் உள்ளது. இங்கே பகவானான ந்ருஸிம்ஹன் வராகரூபியாக ஸேவை ஸாதிக்கிறான். அந்தப் பகவானை பூதேவி துதிக்கிறாள். தரணி செய்த இந்த ஸ்தோத்ரம் மிகவும் சிறப்பு பெற்றது. இந்த பகவானுடைய ஸந்நிதியில் நியமத்துடன் பரதத்தை அநுஷ்டித்து ஏழு நாள் அல்லது ஐந்து நாள் இந்த ஸ்தோத்திரத்தை சொல்லி பகவானை வணங்க வேண்டும். இப்படி வணங்குபவர்களுக்கு பலஸித்தியில் சிறிதுகூட ஐயமில்லை. பூமியை விரும்புகிறவர்களோ, ராஜ்யத்தை விரும்புபிறவர்களோ மற்றும் எந்த விதமான பலன்களையும் விரும்புகிறவர்களோ இந்த உயர்ந்த ஸ்தோத்திரத்தை சொல்லி வராக ரூபியான பகவானை ஆறு மாதம் ஆராதித்தால் அந்த அந்த பலன்களை அவர்கள் அப்பொழுதே அடைவார்களாம்.

இப்படி உயர்ந்த இந்த ஸ்தோத்திரத்தை தினமும் சொல்ல வேண்டுமேன்று விரும்பும் ஆஸ்திகர்களுக்காக இந்த ஸ்தோத்திரத்தை அப்படியே தருகிறோம்,

நமஸ்தே ஸர்வ ரூபாய துப்யம் கட்கதராய ச|
மாமுத்தராஸ்மாத் அத்ய த்வம் த்வத்தோஹம் பூர்வ முத்திதா ||
த்வத் தோsஹமுத்திதா பூர்வம் த்வந்மயாஹம் ஜநார்த்தன|
ததாsந்யாதி ச பூதாநி ககநாதீந்ய சேஷத:|
நமஸ்தே பரமார்தாத்மந் புருஷாத்மந் நமோஸ்து தே |
ப்ரதா நவஸ்துபூதாய கால பூதாய தே நம :|

த்வம் கர்த்தா ஸர்வபூதாநாம் த்வம் பிதா த்வம் விநாசக்ருத் |
ஸ்வர்காதிஷு பரோ ப்ரஹ்மா விஷ்ணுருத்ராத்ம ரூபத்ருத் ||
ஸம்பக்ஷயித்வா ஸகலம் ஜகத் யேகார்ணவீக்ருதே |
சேஷேத்வமேவ கோவிந்த சிந்த்யமாநோ மநீஷிபி :||
பவதோ யத் பரம் ரூபம் தத் ந ஜாநந்தி கேசந |
அவதாரேஷு யத் ரூபம் தத் தர்சயதி திவெளகஸ:||
வாஸுதேவமநாராத்ய கோ மோக்ஷம் ஸமவாப்நுயாத் |
யத் கிஞ்சித் மநஸா க்ராஹ்யம் அக்ராஹ்யம் சக்ஷுராதிபி:||
புத்யா ச யத் பரிஜ்ஞேயம் தத் ரூபம் அகிலம் தவ |
த்வந்மயாஹம் த்வதாதாரா த்வத்ஸ்ருஷ்டா த்வாமுபாச்ரிதா ||
மாதாவீதி ச விஜ்ஞேயம் அபிதத்தே ததோ ஹ மாம் |
ஜயாகிலஜ்ஞா நமய ஜய ஸ்தூலமயாய ச ||

ஜயாsநந்தமயாவ்யக்த ஜய வ்யக்தமய ப்ரபோ |
பராவராத்மந் விச்வாத்மந் ஜய யஜ்ஞபதேsநக ||
த்வம் யஜ்ஞஸ் த்வம் வஷட்காரஸ் த்வமோங்காரஸ் த்வமக்நிஜ|
த்வம் வேதாஸ் த்வம் ஷடங்காநி த்வம் யஜ்ஞபுருஷோ ஹரே ||
ஸூர்யாதயோ க்ரஹாஸ் தாரா: நக்ஷத்ராண்யகிலம் ஜகத் |
மூர்த்தாமூர்த்தமத் ருச்யம் ச த்ருச்யம் ச புருஷோத்தம ||
யச் சோக்தம் யச்ச நை வேக்தம் மயோக்தம் பரமேச்வர |
தத் ஸர்வம் த்வம் நமஸ் துப்யம் பூயோபூயோ நமோ நம:|
இதம் ஸ்தோத்ரம் பகவதோ தரண்யா பரிகீர்த்திதம் |
யே படந்தி நரா லோகே ச்ராவயந்தி ச மாநவாந ||
தே யாந்தி பரமாம் ஸித்திம் லபந்தே ப்ரார்த்திதம் பலம் |

என்பது வராக ஸ்தோத்திரம்.

நாரத மகரிஷி முனிவர்களை பார்த்து கூறுகிறார். எவனோருவன் விஷ்ணுவின் ஆலயத்தை செம்மையாக கட்டுகிறானோ, கட்ட ஏற்பாடு செய்கிறானோ அவன் தனது சென்ற நூறு குலங்களுக்கும் வரப்போகும் நூறு குலங்களுக்கும் உஜ்ஜீவினத்தை கொடுத்தவனாகிறான். அவனது குலம் பூமியில் சிறப்புற்றதாக விளங்கும். விமானம் மூலமாக பகவானுடைய ஸாலோக்யத்தை அவனது குலத்திலுள்ள நூறு தலை முறைகள் அடையும். ஏழு பிறவியில் செய்த பாவங்களும் அவை சிறியவனாயினும் பெரியவனாயினும் அழிந்துவிடும். விஷ்ணுவின் ஆலயத்தை கட்ட வேண்டும் என்ற எண்ணத்துடன் ஆரம்பிக்கும் போதே பாவங்கள் நசித்துவிடும். கட்டி முடித்தால் ஏற்படும் பலனைப் பற்றி கேட்க வேண்டியதேயில்லை. விஷ்ணு எல்லா உலகத்துக்கும் அந்தரயாமி: ஆகையால் அவனே ஸர்வ லோகமயன். அவனுடைய பிருகத்தை கட்டியவனும் அந்த பகவானை பிரதிஷ்டை செய்தவனும் உயர்ந்த அரண்மனையை பெறுவர். ஸர்வகாலத்திலும் பிரஸித்தியை பெறுவர்.

ஒருவன் செங்கல்லை வைத்துக் கொண்டு கோவிலைக கட்டுகிறான். அந்த கோயில் டியாமல் எத்தனை வருஷ காலம் இரக்கிறதோ அத்தனை ஆயிரம் வரஷங்கள் தர்மபுத்தியுடன் ஸ்வர்க்க லோகத்தில் வாழ்வான். பகவானின் ஆலயத்தை கட்டுபவனும், ஆங்காங்கே மண்டபங்களை நிர்மிப்பவனும், கோவில் பிராகாரங்களை அமைப்பவனும், அப்படியே கோபிரத்தை எழுப்புகிறவனும், பகவானுடைய பூஜைக்காக புஷ்பங்களை சேகரிக்க உத்யானவனத்தை ஏற்படுத்துபவனும், சுத்த தீர்த்தத்துக்காக கிணறு, குளம் வெண்டுபவனும், பீடங்களை அமைப்பவனும், தோரணம் த்வாரபாலகர் முதலியவர்களை ஏற்பாடு செய்பவனும் அளவற்ற பலனை அடைகிறார்கள்.

நமது ஸர்வ பாவங்களையும் அபகரிக்கும் பகவானுடைய கோவில் மண்டபம் கோபுரம் முதலியவற்றை கட்டுவது என்பது மகாபாக்கியசாலிகளுக்கன்றோ கிடைப்பது? இதிலும் ஒரு விசேஷம் கேண்மின்? கோபுரம் மண்டபம் ஆலயம் முதலியவற்றைச் சிலர் மண்ணால் சமைக்கின்றனர். மரத்தாலேயே கட்டுகின்றனர். மற்றும் சிலர் செங்கல் முதலியவற்றால் அமைக்கின்றனர். சிலர் கற்களால் கட்டுகின்றனர். இதில் மண்ணால் கட்டுவதைக்காட்டிலும் மரத்தால் அமைப்பது கோடி புண்ணியத்தை அளிக்கும். மரத்தால் அமைப்பதை வபிட செங்கல்லால் அமைப்பது கோடீ மடங்க புண்ணியத்தை அளிக்கும். வறிறில் அமைக்கப்படும் மூலப்பொருள்களுக்கேற்ப ஆலயம் முதலியவற்றின் உறுதியும் நிலைத்திருக்கும் தன்மையும் கால அளவும் மாறுபடும். இவற்றிற் கேற்பத்தான் கிடைக்கும் புண்ணியத்தின் அளவிலும் மாறுபடும்.

இங்கு ஒருவன் மிகவும் தரித்திரன் கோயில் மண்டபம் முதலியவற்றை கட்ட ஆசை மாத்திரம் உள்ளவன். கற்களால் செய்வதற்கு சக்தியற்றவன். அப்படிப்பட்டவன் மண்ணால் நிர்மித்தாலும் கற்களால் கட்டுபவனுக்கு கிடைக்கும் பலனை பெறுவான். மிக பணக்காரன் ஆசை இருந்தும் குறைந்த செலவில் முடிக்க வேண்டும் என்று எண்ண கற்களால் அமைக்க போதிய சக்தி இருந்தும், மண்ணாலேயே கோபுரம் முதலியவற்றை சமைத்தால், மண்ணால் அமைப்பதனால் ஏற்படக்கூடிய பலனையும்விட தாழந்த பலனையே பெறுவான். ஆக, அவரவர் சக்திகேற்ப ஆசையுடன் பக்தியுடன் பகவத் காரியங்களை செய்ய முயல வேண்டும்.

எவனோருவன் சங்கல்லினால் கூடியதாக விஷ்ணுவின் ஆலயத்தை அமைக்கிறானோ அவன் பாவங்களிலிருந்து விடுபட்டு விஷ்ணுலோகத்தை அடைகிறான். ஒரு சிறிய குழந்தை விஷ்ணுவின் ஆலயத்தில் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும்போது தற்செயலாக அங்குள்ள அசுத்த பொருள்களை அப்புறப்படுத்திவிட்டு விளையாட செய்தானேயானால் அவன் இவ்வுலகத்தில் உள்ளவரை ஸஞ்சாரம் செய்யக்கூடிய விமானத்தில் ஏறி நற்பலன்களை அடைவான்.

ஸ்படிக கல்லால் ஹரியின் ஆலயத்தை செய்து வைப்பவன் உயர்ந்த பதவியை அடைவான். தோட்டம், உயர்ந்த அரண்மணை முதலியவற்றை பெற்று சுகத்துடன் வாழ்வான்; விஷ்ணுவின் உயர்ந்த பெரிய ஆலயத்தை நன்கு தெரியும்படி சுத்தமாக வைப்பதுடன் மிகவும் அழகான நன்கு பலவகை வர்ணங்கள் கலந்த பூச்சுத் திரவியங்களால் வர்ணம் அடித்தால் பெரும் புண்ணியம் கிடைக்கும். அதிலும் பால் போலும் அம்ருதம் போலும் வெண்மைநிற வண்ணங்களை அடிப்பது உயர்ந்த புண்ணியங்களை அளிக்கும்.

எத்தனை வருஷ காலம் ஒரு பக்தன் பூசிய வர்ணம் நிலைத்திருக்கிறதோ அத்தனை யுக ஸஹஸ்ரங்கள் அவன் சூரிய லோகத்தில் மகா போகங்களை அநுபவிக்கிறான். பிறகு விஷ்ணு லோகத்திலும் எல்லோராலும் பூஜிக்கப்படுகிறான்.

மேலும், கோயில்களில் கண்ணாடி அறைகள் அமைக்கப்படுவதை நாம் பார்த்திருக்கிறோம். அந்த அறையில் நடுப்பாகத்தில் ஸ்ரீதேவி பூதேவி என்ற உபயநாச்சிமார்களுடன் கூடிய பகவானை எழுந்தருளப்பண்ணுவது வழக்கம். அங்கே சென்று நாம் பகவானை ஸேவிக்கும்போது ஆயிரக்கணக்கான பகவான்கள் நமக்கு ஸேவை கொடுப்பர். கண்ணாடி அறையானபடியால் பல கண்ணாடிகள் பதிக்கப்பட்டிருக்கும். பல உயர்ந்த ரத்தினங்களால் விசித்திரமாகவும் அமைக்கப்பட்டிருக்கும். பலவகை புஷ்பங்களாலும் அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கும். மனத்தை அபகரிக்க கூடியதாகவும் இருக்கும். மங்களகரமாகவும் உவகைதருவதாயும் இருக்கும். ஸேவிப்பவர்களுக்கு இந்திர லோகமோ, விஷ்ணுலோகமோ, வைகுண்டமோ என்று ஐயத்தை ஏற்படுத்தும். அங்கே சென்றவர்கள் திரும்பி வெளியில் வரவே ஆசைப்படமாட்டார்கள். அப்படிப்பட்ட கண்ணாடி அறையை ஸ்ரீமந்நாராயணனுடைய திருக்கோயிலில் அமைப்பவன் எவ்வளவோ பெரும் பாக்கியங்களை செய்தவனாகிறான். அவன் எத்தனை வரக்ஷகாலம் பூமி நிலைத்திருக்கிறதோ அத்தனை ஆயிரம் வருஷகாலம் விஷ்ணு லோகத்தில் எல்லோருக்கும் பூஜிக்கத் தகுந்தவனாக இருப்பான். பலவித போகங்களை அநுபவித்து வாழ்வான்.

எவனோருவன் இறைவனுக்கு புதியதாக கோவிலைக் கட்டுகிறானோ, கட்டிய கோவிலுக்கு பூச்சு திரவியங்களை கொண்டு செம்மையாக பூசுகிறானோ, அழகான விக்ரகத்தை செய்து வைக்கிறானோ, அந்த விக்ரகத்துக்கு அடிப்பீடத்தை செய்து வைக்கிறானோ, ஜீர்ணமான கோயில்களுக்கு புதிய வேலைப்பாடுகளை செய்து அவற்றை புதுப்பிக்கிறானோ, இந்த ஐந்து வேர்களுக்கும் பலன் சமமானது. ஆகவே இந்த ஐந்து விதமான கைங்கர்யங்களையும் ஒவ்வொருவரும் அவசியம் செய்ய வேண்டும். அளவற்ற உயர்ந்த பலனை அடைவார்கள்.

இப்படி இந்த ஐந்த வைதிகமான கைங்கர்யங்களை செய்பவர்களுக்கு ஊண் உடை முதலிய போகங்களை எவன் கொடுக்கிறானோ அவனும் இவர்களை போலவே ஆனந்தத்தை அடைந்து மேல் லோகங்களிலும் சுகத்தை அநுபவிப்பான்.

மேலும், எந்த மனிதன் ஒரு தேவாலயத்துக்கு பிரகாரங்களையும் விமானத்தையும் மண்டபத்தையும் அந்த கோயிலில் உள்ள பகவானுக்கு நகைகளையும் திருவாராதனத்துக்கு வேண்டிய பாத்திரங்களையும் புதிதாக செய்து வைக்கிறானோ, ஜீர்ணமான இவற்றை மறுபடி புதுப்பிக்கிறானோ அதாவது ஜர்யோத்தாரணம் செய்து வைக்கிறானோ, இவர்கள் இருவரும் எம்பெருமானுடைய ப்ரீதிக்கு இலக்காகி, இகலோகத்திலும் பரலோகத்திலும் அளவற்ற ஆனந்தத்தை அடைவார்கள். இதிலும் புதிதாக மண்டபங்களையும் கோபுரங்களையும் கட்டுபவனை காட்டிலும் பழுது போனவற்றுக்கு ஜீரணோத்தாரணம் செய்து வைப்பவன் நூறு மடங்கு பலனைப் பெறுவான்.

பகவானுக்கு அதிபாத்ரம் என்று பெயர். பாவத்திலிருந்து நம்மை எவன் காப்பாற்றுகிறானோ, அவனுக்கு பாத்ரம் என்று பெயர். இப்படிப்பட்ட பாத்ரங்கள் சிலர். பகவான் இவர்கள் எல்லோரைக்காட்டிலும் மேற்பட்டவனானபடியாலும், நம்மிடமுள்ள எல்லா பாவங்களையும் அழத்து நம்மை சரியான முறையில் காப்பாற்றுகிறபடியாலும் அவனுக்கு அதிபாத்ரம் என்று பெயர். ஒருவனுக்கு நாம் ஒரு தானத்தை செய்தால் அது நல்ல பாத்திரத்தில் செய்யப்பட்டதா என்று கேட்கிறோம். நாம் ஒரு பொருளை எவனுக்கு கொடுக்கிறோமோ, அவனை பாத்ரம் என்று சொல்கிறோம். ஆக, நாம் செய்யும் தானத்துக்கு 'ப்ரதிக்ரஹீதா' அதாவது வாங்குபவன் பாத்திரம் ஆகிறான். இப்படி தானத்தை வாங்குபவர் பலர். இவர்கள் எல்லோரைக் காட்டிலும் பகவான் உயர்ந்தவன். ஏநெனில் தானத்தை வாங்குபவர்களில் தாரதம்யம் இருக்கிறபடியால். அதாவது பலவிதமான ஞானம் அநுஷ்டானம் ஆசாரம் குணம் மேன்மை ஆற்றல் முதலிய நற்குணங்கள் எவரிடத்தில் அதிகமாக பொருந்தியிருக்கின்றனவோ, அவன்தானே உத்தம பாத்திரமாவான். இப்படி எல்லா விதத்திலும் எல்லோரைக் காட்டிலும் பகவான் சிறந்தவனானபடியால் அவனை அதிபாத்ரம் என்கிறோம்.

ஆகையால் அந்த பகவானிடத்தில் நாம் செய்யும் தானமானது அளவற்ற பலனை அளிக்கும். உயர்ந்த பலனை பெற விரும்புகிறவர்கள் எப்பொழுதும் பகவான் பொருட்டு ஏதாவது கொடுத்து தொண்டு செய்து கொண்டிருக்க வேண்டும். நாராயணன் பொருட்டு ஹோமம் செய்வதோ, அவன் நாமாக்களை சொல்லி ஜபம் செய்வதோ அவன் பொருட்டு கொடுப்பதோ அவனுக்கு பூஜை செய்வதோ பலி முதலியவற்றை செய்வதோ பகவானுக்கு மகிழச்சியை கொடுக்கும்.

வேதாத்தியயனத்தை நன்றாக செய்யும் ஒருவரிடத்தில் வெள்ளி பாத்திரத்தை தானம் செய்தால் அளவற்ற புண்ணியம் உண்டாகும் என்று சாஸ்திரம் சொல்லுகிறது. பகவானிடத்தில் மாம்ஸ்ய பாத்திரத்தை கொடுத்தால், வேதாத்தியயனம் பண்ணுகிறவருக்கு வெள்ளி பாத்திரத்தை கொடுப்பதனால் ஏற்படும் பயனை காட்டிலும் ஆயிரம் மடங்கு அதிக பலன் கிட்டும். அதுபோல் வேதாத்தியயனம் பண்ணினவரிடத்தில் தங்க பாத்திரத்தை பொடுப்பதனால் உண்டாகும் பலனைக் காட்டிலும் பகவானிடத்தில் தாமிர பாத்திரத்தை கொடுப்பதனால் உண்டாகும் பலன் ஆயிரம் மடங்கு அதிகமாகும். அதுபோலவே வேதாத்தியயனம் பண்ணினவரிடத்து செய்யும் ஸ்வர்ண தானத்தினால் ஏற்படும் பலனைக் காட்டிலும் பகவானிடத்து செய்யும் வெள்ளி தானத்தினால் உண்டாகும் பலன் கோடி மடங்கு உயர்ந்தது.

உலோகங்களில் தங்கம் உயர்ந்தது. அதனால் செய்யப்படும் பாத்திரத்தை ஸ்ரீவிஷ்ணுவினிடத்தில் பக்தியுடன் எவன் கொடுக்கிறானோ அவனுக்கு உண்டாகும் பலனையும் புண்ணியத்தையும் நம்மால் அளவிட்டு சொல்லமுடியாது. இதில் தரித்திரன் தன் சக்திக்கு அநுகுணமாக கொடுக்கும் தாமிரம் முதலியவற்றினால் அவனுக்கு கிட்டும் ஸ்வர்ணபாத்திரத்தாலுண்டாகும் பலனுக்கு சமமாகும். ஏனென்றால் இருவரும் வெவ்வேறுப்பட்ட தன்மையுள்ள வஸ்துக்களைக் கொடுத்திருந்த போதிலும் அவரவர் சக்திக்கு தகுந்த அளவுதானே கொடுக்க இயலும்? ஆகவே மனப்பூர்வமாக தம் சக்திக்கு ஏற்ப வஞ்சனையின்றி பகவானுக்கு கைங்கர்யம் செய்ய வேண்டும். அப்போழுதுதான் பகவான், 'நாம் கொடுத்த எல்லா உபகரணங்களையும் கொண்டு வஞ்சனையில்லாமல் நமக்கும் பணிவிடை செய்துள்ளான்' என்று ஸந்தோஷப்படுவான்.

இப்படி தொண்டு புரியும் சமயத்தில் இப்படிப்பட்ட வஸ்துக்களை கொடுத்துவிடுகிறோமோ என்று கொஞ்சமும் மனத்தில் கலக்கமின்றியும், 'இப்படி உயர்ந்த வஸ்துக்களை பகவானுக்கு கொடுத்து அவனை மகிழ்விக்க நமக்கு வாய்ப்பு கிட்டியதே!' என்று பக்தியுடனும் தொண்டு செய்பவன் எல்லோரைக் காட்டிலும் உயர்ந்தவனாகிறான்.

ஒருவன் பெரும் தரித்திரன், இவன் தேவாலயங்களில் மேற்கூறிய வகைகளில் எந்த கைங்கர்யத்தையும் செய்ய இயலாதவன். தனம் இருந்தாலன்றோ ரஜத தானம், ஹேமதானம் முதலியவற்றை செய்யமுடியும்? இப்படிப்பட்டவன் பகவானின் ப்ரீதியை எப்படி பெற முடியும் என்று ஸந்தேகிக்க வேண்டாம். இப்படி உத்க்ருஷ்டமான பொருளை கொடுத்துத் தொண்டு செய்து பகவானின கடாக்ஷத்தை பெறுவதை காட்டிலும் செய்யாமலேயே பகவானின அருளைப் பெற வழி உண்டு. அதாவது - அவனிடத்தில் எப்பொழுதும் அசஞ்சலமான பக்தியை செய்வதுதான். அவனது நாமங்களையும் குணங்களையும் அவன் தொடர்பான துதிப்பாடல்களையும் எப்போதும் சொல்லி அவனிடத்தில் ஈடுபடுவதுதான். இதைத்தான் பக்தி என்று சான்றோர் பணிப்பர். இந்த பக்தியை காட்டிலும் உயர்ந்தவனாகிறான். அவர்களும் பக்தி இல்லாமல் வெறும் தொண்டு மாத்திரம் செய்வதனால் யாதோரு பயனும் அடையமாட்டார்கள். ஆக பக்திதான் முக்கியமான தொண்டு. செல்வம் முதலிய செளகரியங்கள் இருந்து, அவற்றை செலவு செய்ய மனமில்லாமல் செலவழிந்தவிடுமே என்ற எண்ணத்துடன் பகவானிடத்தில் பக்தி மட்டும் செலுத்துவதானால் பலன் ஏதும் ஏற்படாது.

ஆகவே, பணமுள்ளவர்கள் பக்தி இல்லாமல் தொண்டு செய்வதனால் லாபமில்லை. வசதி இருந்தும் திருப்பணியாகிற தொண்டு செய்யாமல் பக்தி செலுத்துவதனால் மட்டும் பயன் ஏற்பட்டுவிடாது. அதனால் வசதியுள்ளவர்கள் நற்பயனை பெற இரண்டும் செய்ய வேண்டும். தரித்திரன் தொண்டு புரிய திரவியம் முதலிய வசதிகள் இல்லாதவனானபடியால் சஞ்சலமின்றி பக்திகளை செலுத்தி நற்பயனை பெற முயல வேண்டும்.

லோக சரண்யனான எம்பெருமானிடத்தில் எந்த பணிவிடையை செய்தாலும் பக்தி பூர்வமாக செய்ய வேண்டும். அவன் நமக்கு கர்மாநுஸாரமாக எதைக் கொடுத்துள்ளானோ அந்த பொருளை அகங்காரம் மமகாரம் முதலியவற்றை விட்டு, 'அவனுக்கு இதை கொடுக்க பாக்யம் பெற்றிருக்கிறோமே' என்று எண்ணி மிகுந்த பக்தியுடன், அவன் கொடுத்த பொருளை அவனிடத்தில் ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். பக்தி பூர்வமாக ஸமர்ப்பிக்கும் பொருள் சிறியதாக இருந்தாலும் அதை அவன் பெரியதாக நினைத்து மகிழ்ச்சியடைவான். பக்தியின்றி மகத்தான பொருளை ஸமர்ப்பித்தாலும் அதை அவன் உகந்து ஏற்க மாட்டான்.

மகாவிஷ்ணுவின் கோவிலுக்கு த்வஜத்தை ஸமர்ப்பித்தல் மிக சிறந்ததாகும். அதிலும் கருடத்வஜத்தில் அவனுக்கு அதிக ஸந்தோஷம் ஆனபடியால் கருடனோடு கூடிய த்வஜத்தை ஸமர்ப்பிப்பது சால சிறந்தது. அப்படி ஸமர்ப்பிப்பவன் கோடிக்கணக்கான த்வஜங்களோடு கூடிய விமானத்தில் ஏறி விஷ்ணு லோகத்தை அடைகிறான். அப்ஸரஸ் ஸ்திரீகள் பலர் சூழந்து அவனை உபசரிப்பதுடன் மிகுந்த ஆனந்தத்தை அளிப்பார்கள். இம்மாதிரியே எம்பெருமானுக்கு கோதானம் செய்வது பெருத்த புண்ணியத்தை அளிக்கும். அதிலும் வங்கக் குடம் நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும் பசுக்களை அளித்து அவனை மகிழ்விக்க வேண்டும். அப்படி செய்பவன் ஸகல பாவங்களிலிருந்தும் விடுபடுவான். உயர்ந்த ஆபரணங்களாலும் பீதாம்பரங்களாலும் அலங்கரிக்கப்படுவான். இம்மாதிரியே சாதாரண மனிதர்களிடத்தில் ஒருவன் கோதானம் செய்தால் எந்த பலன் கிட்டுமோ அதைப் போல் ஆயிரம் மடங்கு பலனை பகவானுக்கு ஒரு கோதானம் செய்வதனால் பெறுவான்.

எம்பெருமானுக்கு, விச்வரூபம் என்பது ஒரு பூஜை. அந்த பூஜை பிரதிதினமும் காலையில் நடைபெறும். 'கெளஸல்யாஸுப்ரஜா ராம.....' என்று ஸுப்ரபாதங்களை சொல்லியும் 'கதிரவன் குணதிசை சிகரம் வந்தணைந்தான்.... பள்ளி எழுந்தருளாயே' என்ற பாசுரங்களை சொல்லியும் அவனை உறக்கத்திலிருந்து எழுப்பி முதல் முதலில் ஸேவிப்பது அந்த பூஜையாகும். அந்த சமயத்தில் குதிரை, யானை, பசு முதலியவற்றை நிறுத்தி வைத்து, 'இவை உன்னை வணங்க வந்திருக்கின்றன' என்று சொல்லி, நாம் வணங்க வேண்டும். இந்த விச்வரூப ஸேவையில் பசுமாடு சிறப்பிடம் பெறுவது. ஆகவே அந்த சமயத்தில் நிறுத்தி வைப்பதற்கு உரிய பசுவை விஷ்ணு ஆலயத்திற்கு எவன் தானம் செய்கிறானோ அவனை காட்டிலும் தானம் செய்வதில் உயர்ந்தவன் உலகத்தில் இல்லை. அதிலும் ந்ருஸிம்ஹனுடைய கோயிலுக்கு கோதானம் செய்பவன் மிகவும் உயர்ந்தவனாகிறான். கோதானம் செய்யும் போது ஒரு வருஷத்திற்கு பசுவுக்குரிய உணவு வகைகளையும் சேர்த்து ஸமர்ப்பிக்க வேண்டும். இப்படி செய்பவன் எல்லோராலும் பூஜிக்கப்படுகிறான். தேவர்களால் வணங்கப்படுகிறான். விஷ்ணு லோகத்தை அடைந்து அங்கே பகவானாலும் பகுமானிக்கப் படுகிறான்.

பகவானுக்கு வாஸுதேவன் என்று பெயர். அவன் எல்லா இடத்திலும் வாஸம் செய்கிறான். அசுத்தமான பொருள்களில் அவன் வாஸம் செய்கிறபோதும், நன்கு அழுக்கற்று விளங்குகிறான். நமக்கு வாஸம் செய்யும் இடத்தை அநுஸரித்து இழுக்கு ஏற்படும். அவனுக்கு அப்படி இல்லை. அப்படி அவன் எல்லா இடங்களிலும் வாஸம் செய்கிறபடியால் அவனை உத்தேசித்து வேதம் ஓதினவர்களின் பொருட்டும் வேதாந்தங்களை படித்த வித்வான்களின் பொருட்டும் முடிந்தவரை எல்லா வஸ்துக்களையும் தானம் செய்ய வேண்டும். இப்படி தானம் செய்வதனால் வாஸுதேவன் தானம் செய்பவர்களிடத்தில் ஸந்தோஷம் அடைகிறான்.

நன்கு அறிந்தவன் முயற்சி செய்தாவது வைஷ்ணவர்களை ஆராதிக்க வேண்டும். கோபதாபங்களை விட்டவனாகவும் எப்பொழுதும் பகவானையே மனத்தில் நினைத்துக் கொண்டு வெளி விஷயங்களில் பற்றை நீக்கி வாழ்பவனாகவும் உள்ள பாகவதனுக்கு, 'நான் செய்யும் இந்த தானத்தினால் விஷ்ணு ஸந்தோஷம் அடைய வேண்டும் என்று சொல்ல அன்னதானம் செய்ய வேண்டும். பக்தியோடு கூடியவனாக இருந்து கொண்டு குடும்பியாகவும் ஆசார சீலனாகவும் வேதாத்தியயனம் செய்தவனாகவும் உள்ள ஒருவனை மிகவும் உபசரித்து தன் அகத்தில் உணவருந்த செய்ய வேண்டும். அந்த பாகவதனிடத்தில் அழிவில்லா பரம்பொருளான நாராயணன் வாஸம் செய்கின்றன. ஸர்வதீர்த்தங்களும் ஸகல க்ஷேத்திரங்களும் அவனிடத்தில் அடங்கியிருக்கின்றன. ஆக அந்த பகவத் பக்தனை பூஜிப்பது பெரும் புண்ணியத்தை அளிக்க வல்லது.

அந்தணனுடைய உதரத்தில் நாராயணன் வாஸம் செய்கிறான். ஆகவே எந்த யஜமானனுடைய அன்னத்தை ஓர் அந்தணன் மகிழ்ச்சியுடன் சாப்பிடுகிறானோ அந்த யஜமானன் அந்த அந்தணனுக்கு அன்னம் அளித்ததன் மூலம் பகவானுடைய வாயில் அன்னமிட்டவனாகிறான். அதாவது அந்தணன் ஒருவனுக்கு அன்னமிடுவது. பகவானுக்கு அன்னமிடுவதற்கு சமமாகும். இதே போல் ஒரு சந்நியாசி யாருடைய வீட்டில் போஜனம் செய்கிறானோ அவன் வீட்டில் ராக்ஷாத் பகவானே சாப்பிட்டது போல ஆகும். பகவான் யாருடைய வீட்டில் சாப்பிடுகிறானோ அந்த வீட்டில் மூன்று உலகங்களுமே சாப்பிட்டது போல் ஆகும். அதாவது யதியை நம் இல்லத்திற்கு அழைத்துக் கொண்டு வந்து பிக்ஷையிட்டு ஆராதிப்பது பகவானை ஆராதிப்பதற்கு சமமாகும். பகவானையே நம் இல்லத்தில் எழுந்தருளப் பண்ணி ஆராதிப்பது. எல்லா உலகங்களையும் ஆராதிப்பதற்கு ஒப்பாகிறது. ஆக பகவானையும் யதியையும் பாகவதரகளையும் ஆராதிப்பதற்கு சமமான புண்ணியம் வேறு எதுவும் இல்லை.

(இப்படி பகவான், பாகவதர், யதி என்ற மூன்று பேருடைய ஆராதனம் ஸ்ரீலக்ஷ்மீந்ருஸிம்ஹனுடைய ஸஞ்சாரங்களில் பெரும் புண்ணியவான்களுக்கு கிடைப்பதை நாம் பார்த்திருக்கிறோம். இந்த மூன்று ஆராதனமும் ஒரே காலத்தில் ஒருவருக்கு கிடைப்பது அருமையாகும். ஸ்ரீ அழகிய சிங்கர் பாகவதர்களான பரிவாரங்களுடன் ஸ்ரீமாலோலனை எழுந்தருளப் பண்ணி ஒவ்வோர் இல்லத்திலும் ஆராதிக்கிறான். அதன் மூலமாக பகவத் பாகவத ஆசார்யரூப யதி இவர்களுடைய ஆராதனம் யஜமானர்களால் செய்யப்படுவதும் காட்டப்பட்டது.)

நாரதர் கூறுகிறார். மகரிஷி சிரேஷ்டர்களே! இன்னமும் உங்களுக்கு பல விஷயங்களை சொல்லுகிறேன். கேளுங்கள். அஹோபில க்ஷேத்திரத்திற்கு செல்ல வேண்டும். அங்கே கருட மாலையை அடைய வேண்டும். அங்கே பிரவகிக்கும் புனிதமான பவநாசினியில் ஸ்நானம் செய்து மனத்தை தூய்மையாக்கி கொள்ள வேண்டும். மார்கழி மாதத்தில் பகவானுக்கு பணிவிடை செய்து கொண்டு பகலில் ஒரு வேளை மாத்திரம் ஆகாரம் புஜித்து அங்குள்ள ந்ருஸிம்ஹனை தியானம் செய்ய வேண்டும். இம்மாதிரி அந்த மாதம் முழுவதும் அந்த ஆலயத்தில் பணிவிடை செய்து கொண்டிருப்பவன் உயர்ந்த வம்சத்தில் பிறந்து எல்லோருக்கும் மேலாக விளங்குவான். இது போல் தை மாதத்தில் நியமத்தோடு இருப்பவன் அதே ஜன்மத்திலேயே வெளி விஷயங்களில் பற்றில்லாதவனாக பகவானை ஸாக்ஷாத்கரிக்கும் வல்லமை பெற்றவனாவான். இது போலவே பங்குனி மாதத்தில் இருப்பவன் ஸகல ஸெளபாக்கியங்களையும் பெறுவான். சித்திரை மாதத்தில் இம்மாதிரி பகவானை அந்த மலையில் வாஸம் செய்து கொண்டு நதியில் நீராடி நியமத்துடன் பணங்கி வழிபட்டு வருபவனுக்கு ஸுவர்ணம், ரத்தினம் முதலியவை நிறைய பெருகும். வைகாசி மாதத்தில் இம்மாதிரி நடந்நு கொள்பவன் தனது குலத்துக்கே மேன்மையை சேர்ப்பான். ஆனிமாதத்தில் இம்மாதிரி பகவானை ஆராதிப்பவன் பெருத்த செல்பத்தை பெறுவான். ஆடி மாதத்தில் சுத்தியுடன் நடந்து கொபவனுக்கு தன ஸம்ருத்தியும் புத்திர ஸம்ருத்தியும் ஏற்படும். ஆவணி மாதத்தில் வழிபடுபவனுக்கு தானியம் நிறை விளையும். புரட்டாசி மாதத்தில் அந்த மலையில் வஸித்து பூஜிப்பவனுக்கு அன்ன ஸ்மிருத்தி கிட்டும். ஐப்பசி மாதத்தில் பூஜை செய்பவனுக்கு புத்திர ஸம்ருத்தி ஏற்படும். கார்த்திகை மாதத்தில் இது போலவே ஏகவாரம் கோஜனம் செய்து பூஜிப்பவன் சூரனாகவும், ஸகல கல்விகளை பெற்றவனாகவும், பஹு புத்திரனாகவும் ஆவான். இப்படி, அங்கே வஸித்த பகவானை பூஜிப்பவன் அந்த அந்த மாத்த்திற்கேற்ப பலனை பெறுவான் என்று நாரதர் சொன்னார்.

பால்குன மாதத்தில் மற்றொரு பெரிய விசேஷம், அஹோபிலத்தில் உண்டு. அந்த மாதத்தில் கருடாசல மலையில் பெளர்ணமி தினத்தன்று முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் வருகின்றனர். தேவேந்திரன், பரமசிவன், நான்முகன் இவர்களும் வருகின்றனர். பிரம்மவித்துக்களான முனிவர்களும் எண்ணில்லாத மகரிஷிகளும் கூட்டம் கூட்டமாக வந்து சேர்கின்றனர். மகாபாக்யசாலிகளான பூலோகத்தில் வசிக்கும் யக்ஷர், கந்தர்வர், கின்னரர் அங்கு ந்ருஸிம்ஹனை வணங்கி வழிபட ஓடோடி வருகின்றனர். பூலோகத்தில் வசிக்கிற புண்ணியவான்களான மனிதர்களும் பக்திபரவசர்களாய் அகங்கரைந்து கண்ணீர் மல்கி பகவானை வணங்க கூட்டமாக குழுமுகின்றனர். ஜகத்துக்கு நாதனான ஸ்ரீலக்ஷ்மிந்ருஸிம்ஹன் அன்றையதினம் எல்லோராலும் ஆராதிக்கப்படுகிறான். ஒவ்வொர் ஆண்டும் இவ்விதம் பல பிரகாரங்களில் அவர்களால் ஆராதிக்கப்படுகிறான். அன்றைய தினத்தில் கங்கை, யமுனை, காவிரி, துங்கபத்திரை முதலிய நதிகளும் நான்கு ஸமுத்ரங்களும் ஒவ்வொரு திவ்ய தேசத்திலுமுள்ள புண்ணிய தீர்த்தங்களும் பவநாசினியை வந்தடைகின்றன.

லக்ஷ்மீந்ருஸிம்ஹனுடைய இந்த விழாவைக் கண்டு களிக்க ஒவ்வொரு தேசத்திலிருந்தும் பக்தியுடன் மனிதர்கள் வருகின்றனர். அவர்கள் நடந்து வரும்போது, வைக்கும் எவ்வொரு காலடியினாலும் ஒவ்வொரு அச்வமேத யாகம் செய்த பலனைப் பெறுவர். அஹோபில க்ஷேத்திரத்தை உத்தேசித்து நடந்து வரும்போது ஒவ்வொர் அடிக்கும் ஒவ்வொர் அசுவமேதயாக பலன் உண்டு. ஆக, எத்தனை அடி மொத்தத்தில் வைக்கிறார்களோ அத்தனை அசுவமேத பலனை பெறுவர். தில் எள்ளளவும் ஸம்சயமில்லை. மேலும் அஹோபில க்ஷேத்திரத்தில் பித்ரு தேவதைகளை உத்தேசித்து ச்ராத்தம் செய்கிறவனுடைய பித்ருக்கள் தாங்கள் பண்ணிய பாப விசேஷத்தாலே குத்ஸிதமான பிறவியில் பிறந்த்ருந்தபோதிலும், நல்ல ஜன்மத்தை பெற்றுவிடுவர். புத்திரர்கள் அங்கே பண்ணும் ச்ராத்தவிசேஷத்தால் பித்ருக்களுக்கு நல்ல கதி ஏற்படுகிறது.

வைசாகமாஸத்தில் அஹோபிலத்தில் துவாஜாரோஹணம் செய்கின்றனர். கருடாசலவாஸியான தேவ தேவனான ந்ருஸிம்ஹ மூர்த்தியின் உத்ஸவம் நடைபெறுகிறது. இந்த உத்ஸவம் தாமரைப் பூவில் பிறந்த பிரமன் ஏற்படுத்தியது. பகவான் விஷ்ணுவினிடமிருந்து உண்டான பாஞ்சராத்திர சாஸ்த்திரத்தின்படி அந்த பகவானிடமிருந்து கேட்டு பிரமன் நடத்தி வைத்தார். காபிஞ்ஜல விதானத்தின்படி இந்த உலகம் உத்ஸவம் நடைபெறுகிறது. இந்த விழா பரிசுத்தமானது. லோகத்துக்கே க்ஷேமத்தை தரவல்லது. இப்பொழுதும் பக்தியுடன் கூடியவர்கள் இந்த விழாவை நடத்தி வைக்கின்றனர்.

இந்த உத்ஸவத்தை சேவிக்க வரும் பாகவதர்களுக்கு அருந்துவதற்கு உரிய பரிசுத்தமான நீரையும், புஜிப்பதற்கு அன்னத்தையும் மிக்க மகிழச்சியுடன் கொடுத்து உதவுவர் உயர்ந்த பதவியை பெறுவர். இங்கு வருபவர்களுக்கு தங்கும் இடம் அளித்து உபசரிப்பவர்களுக்கும் லக்ஷ்மிந்ருஸிம்ஹன் புண்ணிய லோகங்களை கொடுப்பான். ஸேவார்த்திகளுக்கு ஸ்வர்ணதானம், சத்தினதானம், கோதானம், வஸ்திரதானம், முதலியவற்றை கொடுப்பவர்கள் தாங்கள் செய்யும் தானத்தின் அளவை அநுசரித்து, ஒவ்வொரு தானத்திற்கும் ஏற்ப அழிவில்லாத லோகங்களை அடைந்து மகிழ்வர். இதில் ஐயமில்லை. இம்மாதிரி முராரியின் ஸகல கதையும் சொல்லப்பட்டது. மிகவும் இயற்கையிலேயே பகவானிடத்தில் ஆஸக்தி உடையவர்கள் ஸம்ஸாரத்தில் ஏற்படும் மிகவும் ஆபாசமான ஆனந்தத்தை விட்டுவிட்டு இங்கே பகவானிடத்தில் ஈடுபடுவதுடன் ஸ்ரீந்ருஸிம்ஹனுடைய ஸ்வரூபத்தையே பெற்றுவிடுவார்கள்.

இம்மாதிரியான சிறந்த கதைகளைக் கேட்டு பாமரராக இருக்கும் தன்மையை மக்கள் விட்டுவிடுவர். இப்படிப்பட்ட உயர்ந்த கதைகளை நாரத பகவான் செளநக மகரிஷிக்கு சொல்லி முடித்தார். பிறகு முனிவர்களிடம் விடைபெற்றுக் கொண்டு தம் இருப்பிடம் சென்றார்.

நம் செவிகளுக்கு அம்ருதத்தை வருஷிக்கக்கூடிய ஸ்ரீலக்ஷ்மிந்ருஸிம்ஹனுடைய கதைகளை பல முறை கேட்டும், நாரதர் சொன்ன ஆத்ம ஆனந்தத்தைக் கொடுக்கக் கூடிய இந்த கதைகளை அடிக்கடி நினைத்தும், கல்பக விருக்ஷம் போல் த்யானம் செய்தும், ஸம்ஸார தோஷங்களை போக்கக்கூடிய பகவானை ஒவ்வொரு க்ஷணமும் பஜனை செய்து கொண்டும் இருந்தனர் அந்த ரிஷிச்ரேஷ்டர்கள்.

அசுரர்களின் அரசனான ஹிரண்யகசிபுவைக் கொன்ற ஸ்ரீலக்ஷ்மி ந்ருஸிம்ஹன், அஹோபிலம் என்ற உத்தம க்ஷேத்ரம், பவதாபத்தை போக்கக் கூடிய புண்ணியமான பவநாசினியின் தீர்த்தம் ஆகிய மூன்றும் உலகத்திலேயே மிகச் சிறந்தவை. ஆக அஹோபிலம் செல்பவனும் அங்குள்ள பவநாசினியில் ஸ்நானம் செய்பவனும் அங்குள்ள பகவானை ஸேவிப்பவனும் பூலோகத்திலேயே சிறப்புடையவராகின்றனர். இந்திர லோகத்தில் ஏற்படும் சுகமும் பிரம்ம படடணத்தில் ஏற்படும் இன்பமும் அஹோபில க்ஷேத்திரத்தில் வாஸம் செய்பவனால் விரும்பப்படமாட்டா. இங்கு மரம், செடி, கொடி முதலியவையாக பிறந்திருக்கும் உயிர்களும் மோக்ஷ லோகத்தை விரும்பமாட்டா.

அஹோபில க்ஷேத்திரத்திற்கு ஒருநாள் சென்று ஆனந்தத்தை அநுபவிப்பவர்கள் அங்கு வாழ்தலைத் தவிர மற்ற போகங்களை விரும்ப மாட்டார்கள். ஆறாத செல்வத்து அரம்பையர்கள் தற்சூழவானாளும் செல்வத்தையும், கம்ப மதயானை கழுத்தகத்தின் மேலிருந்த இன்பம் வரும் செல்வத்தையும் ஊர்வசி மேனகை முதலியவர்களின் பாடலோடும் ஆடலையும் மற்றும் இப்படி ப்ரம்ம லோகம், விஷ்ணு லோகம், முதலியவற்றில் கிடைக்கும் ஆனந்தத்தையும் விரும்பார். பால்ய பருவத்திலேயே ஆபதர்களுடன் அங்கே சென்று ஸமஸ்த போகத்தையும் விட்டு, மனத்தை அடக்கி, சாஸ்திரங்களில் பயிற்சி செய்து, கருடாத்ரி என்ற மலையில் வாஸம் செய்தல் மிகவும் உத்தமமானது. உலகில் செய்ய வேண்டியவற்றில் பிரதானமானது அது ஒன்றே. நகரத்தில் வஸிப்பவனும் பிரம்மசரியத்துடன் இருப்பதும் கானகத்தில் இருப்பவனும் கிருகத்தில் வஸிப்பதும் உபயோகமற்றவை. அனந்த புண்ணிய தீர்த்தங்களும் நதிகளும் அனேக மலைகளும் பூலோகத்தில் இருக்கின்றன. இவை அப்படியே கிடக்கட்டும். இவற்றினால் நமக்கு பயன் ஏதுமில்லை. வராக வாமனாதி அவதாரங்கள் பலவும் இருக்கின்றன. அந்த அவதாரங்கள் மனத்துக்கு இனிமையானவையல்ல. பகநாசினி தீர்த்தம், கருடாசல மலை ந்ருஸிம்ஹமூர்த்தி ஆகிய மூன்று ஒவ்வொரு பிறவியிலும் பாவனத்தை அளிக்கக் கூடியவை. இது திண்ணம்.

இந்த அஹோபில மாஹாத்மியம் நான்கு வேதங்களுடன் கூடிய பெரிய உபநிஷத்துக்கு சமானமானது. இது ஆக்யானங்களுக்குள் சிறந்த ஆக்யானம் ஆகும். ரஹஸ்யங்களுக்குள் சிறந்த ரஹஸ்யம் இது. நான்முகன் முதலிய பெரியவர்களால் உணரப்பட்டது. இந்த மாஹாத்மியம் ஒருவரால் இயற்றப்பட்டதன்று. ராமாயணாதிகளைவிட இது பெருமை பெற்றது. அனேக அர்த்தங்களுடன் கூடியது. இந்த அஹோபில ந்ருஸிம்ஹனின் மாஹாத்மியத்தை கேட்கக் கேட்க மயிர் சிலிர்க்கும்.

இது பல மகரிஷிகளால் பல பிரகாரமாக சொல்லப்பட்டது. நாரதர் முதலிய மகரிஷிகளால் கேட்கப்பட்டு நமக்கு உரைக்கப்பட்டது. அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்ற நால்வகை புருஷார்த்தங்களையும் அளிக்க வல்லது. புண்ணியம் பண்ணவர்க்கே உரித்தானது. நாஸ்திகர்களுக்கு இது அளிக்கவல்லதன்று. இதர விஷயங்களில் பற்றுள்ளவர்களுக்கும் இது உபதேசிக்கத் தக்கதன்று. வேதாந்தங்களை அறியாதவர் இதை அறியத்தகுந்தவரல்லர். பொறாமை முதலிய துர்குணங்கள் மிகுந்தவனும் இதற்கு அநதிகாரி. பகவத் பக்தர்களையும் ஸாத்துவிகர்களையும் அந்தணர்களையும் தூஷிப்பவன் இதற்கு உரியவனாகமாட்டான். வேதாத்தியயனம் செய்தவன், விஷ்ணு பக்தன், நற்குணம் உள்ளவன் அதற்கு அதிகாரி. அவனுக்கே மிகுந்த ஆதரவுடன் இந்த மஹாத்மியத்தை உபதேசிக்க வேண்டும்.

இதை படிப்பவன், ஆதரவுடன் கேட்பவன் பிறர்க்கு உபதேசிப்பவன் ஆகிய மூவரும் உயர்ந்த கதியை பெறுவார்கள். இந்த அஹோபில மஹாத்மியத்தை ஒவ்வோர் எழுத்து பிசகாமல் எழுதி புஸ்தகமாக்கி படிப்பவனும் எழுதி பிறர்க்கு கொடுப்பவனும் அளவற்ற புண்ணியத்தை அடைவர். எவனுடைய இல்லத்தில் இந்த க்ஷேத்திர மஹாத்மிய புஸ்தகம் செல்லால் அரிக்கப்பட விடாமல கந்த தூபங்களால் அர்ச்சிக்கப் பெறுகிறதோ அவனுடைய வீட்டில் பூதம், வேதாளம், சூனியம், பேய், பிசாசு முதலியவை நுழைய அஞ்சும். புண்ணியவான்களில் அவன் சிறந்தவன். இந்த க்ஷேத்திர மஹாத்மியப் புஸ்தகத்தை இல்லத்தில் வைத்துப் பூஜிப்பவன் ஸகல ஐச்வர்யங்களையும் பெறுவான். குடும்ப விருத்தியும் க்ஷேமமும் ஏற்படும். வறுமை விலகும்.

தேவதைகளின் சிரஸ்ஸுக்கு இரத்தினம் போன்ற இந்த ந்ருஸிம்ஹன் நன்கு விளங்குக. ஸச்சிதானந்த ரூபனான இந்த பகவான் எப்பொழுதும் விளங்குக. கருடாசலவாஸியான பகவான் எப்பொழுதும் வெற்றி பெறுவானாக. இகலோகத்தையும் பரலோகத்தையும் அளிக்கவல்லவனான ந்ருஸிம்ஹனைவிட உயர்ந்த தெய்வம் கிடையாது. பகநாசினியை விட உயர்ந்த புண்ணிய திர்த்தம் இவ்வுலகில் வேறு இல்லை. கருடாசலத்தை விட உயர்ந்த மலை ஏதுமில்லை. அந்த எம்பெருமானிடத்தில் பக்தி பண்ணினவனைவிட உயர்ந்த மனிதன் வேறு எவனும் இல்லை. அவன்தான் பெரும் யோகி.

உலகத்தில் நாம் ஆலோசித்துப் பார்க்கையில் ரண்டு வஸ்துக்களே சாரமானவை என்பது தெரிய வரும். அவற்றில் ஒன்று தேவலோக ஸ்த்ரீகளின் பார்வை, மற்றொன்று மலைகளின் குகைகளில் வசித்து பகவானை த்யானம் செய்வது. இவ்விரண்டில் ஒன்றை ஒருவன் பெற்றிருந்தால் அவன் உத்தமனாவான. இதிலும் முதற்கூறியது ஆபாஸத்தையும் அழிவையும் அளிக்க வல்லது. மற்றொன்றான பகவத் தியானம் ஆத்ம ஆனந்தத்தையும், எம்பெருமானின் உகப்பையும் அளிக்க வல்லது. இந்த பலன் ஆபாஸம் அற்றது. அழியக்கூடியதுமன்று. ஆகையால் ஸ்ரீ அஹோபில மலையின் குகையில் இருந்து கொண்டு பகவானை தியானம் செய்வதைவிட உயர்ந்த பணி வேறு எதுவுமில்லை. நம்மால் அவசியம் அறியப்பட வேண்டிய பொருள் ஸ்ரீலக்ஷ்மிந்ருஸிம்ஹன் ஒருவனே. அவன்தான் ப்ரமேயம். இதை அறிவிக்கிறவர்கள் ஸத்துவகுணம் நிறைந்த பாகவதர்கள். இந்த விஷயத்தில் வேதம் ஒன்றுதான் ப்ரமாணம். ஆக ப்ரமேயமான ந்ருஸிம்ஹன் ப்ரமாதாவான ஸாத்துவிகர், ப்ரமாணமான வேதம் ஆகிய மூன்றும் சந்திர சூரிய நட்சத்திரங்கள் உள்ளவரையில் பூலோகத்தில் விளங்க வேண்டும்.

பாவங்களை விட்டவர்களும், ஆத்மாவை அறிந்தவர்களும், மறந்தும் புறந்தோழா மாந்தர்களும் பகவானுக்கு நன்மை செய்வதிலேயே மனத்தை செலுத்துபவர்களுமான முனிச்ரேஷ்டர்களுடைய திருவடி தாமரைகளை நான் சிரஸ்ஸால் வகிக்கிறேன். வீடு, வாசல், மனைவி, புத்திரர், சிறுவர் முதலிய எல்லாவற்றையும் விட்டும் சுவர்க்க லோகத்தை அடைவதற்கு உரிய யாகம், யஜ்ஞம் முதலிய சாதனங்களை விட்டும் பகவானிடத்தில் ச்லாக்யமான பக்தியை செலுத்தி, ஸ்ரீலக்ஷ்மிந்ருஸிம்ஹனுடைய கதாம்ருத ஸாரத்தை, ஓ மனிதர்களே! பருக விரும்புங்கள். அந்த ஸ்ரீலக்ஷ்மிந்ருஸிம்ஹன் மது கைடபன் என்ற இரு அஸுரர்களை வென்றவன். ஆக நமக்கு உள்ள அஹங்காரம் மமகாரம் ஆகிய இரு சத்துருக்களை வெல்ல அவன் வல்லவனே. ஆகையால் அகங்கார மமகாரங்களை விட்டு அவன் திருவடி தாமரைகளை தியனித்து அவனிடத்தில் நம் ஆத்மபரத்தை ஸமர்ப்பித்து நிர்பரர்களாகவும் நிர்பயர்களாகவும் இருந்துகொண்டு அவனுக்கு தொண்டு செய்து அவன் கதையை கேட்டு கொண்டு அவனது அநுக்ரஹத்தினால் ஸுகமாக வாழ்வீர்களாக.